Tijdens het maken van mijn tuinsafari moest ik denken aan een mooie film/documentaire uit 1998: Serengeti Symphony. Vooral twee fragmenten hieruit maakten indruk op mij: de beelden van een giraffe-moeder met een jong dat niet ging staan, (hou de tissues maar binnen handbereik), en het moment waarop een kudde buffels een jonge soortgenoot redden van een leeuwenaanval. Natuurlijk zijn buffels krachtige dieren die het vaker met succes opnemen tegen leeuwen, maar je ziet ze in het filmpje toch in eerste instantie wegrennen. Vervolgens komen er enkele buffels tot inkeer en slaat de angst om in moed waarna de hele groep zich tegen de leeuwen keert. Kijk:

Wat maakt deze fragmenten zo bijzonder? Je voelt automatisch mee met de giraffe die haar kind over moet laten aan aaseters. En prooidieren die winnen van jagers? De zwakke die wint van de sterke? Het is een geliefd thema in sprookjes, fabels, mythes, legendes en andere verhalen. Deze buffels bewijzen dat het mogelijk is. Samen.

Rhea